Ik heb een levensgroot(185x150 cm) zelfportret geschilderd met acrylverf. Ik heb eerst een spieraam moeten maken waarop het doek gespannen kon worden. Vervolgens moest ik mijn doek waarop ik ging schilderen prepareren op een speciale manier. Ik heb gekozen voor zwarte Ecoline. Het verhaal achter mijn portret is eigenlijk gekomen door een gesprek met mijn vriendinnen. Ik wist zelf niet zo goed wat ik aan moest met mijn zelfportret dus had ik aan hen gevraagd wat ik zou kunnen doen met mijn persoonlijkheid. Ze zeiden dat ik soms echt een soort moeder ben voor de klas en dan in de zin van dat ik me graag om mensen bekommer, en dat als er bijvoorbeeld iets onschuldigs zoals een pleister moet komen ik deze vaak bij me heb. Ik ben een soort beschermer. Tegelijkertijd ben ik soms ook iets té goed waardoor er soms gebruik van mij wordt gemaakt. Ik ben door al deze dingen op het idee gekomen om mijzelf als een engel af te beelden. De beschermer van degene om wie ik geef. De donkere achtergrond die ik met Ecoline heb gemaakt staat voor de negativiteit die soms kan ontstaan omdat ik bijvoorbeeld geen nee durf te zeggen of alles maar slik. Ik heb er voor gekozen om mijzelf helemaal in het wit te schilderen omdat beschermengelen ook vaak zo worden afgebeeld. Hieronder staan foto's van het hele proces.